EKG – podstawowa diagnostyka serca

EKG należy do podstawowych badań diagnostycznych, zarówno osób zdrowych, jak i chorych. Wykonywane jest w niemal każdej przychodni czy szpitalu w przypadku podejrzenia chorób sercowych i w ramach profilaktyki zdrowotnej.

Każdorazowy skurcz mięśnia sercowego, wiąże się z wytwarzaniem prądu elektrycznego. W mięśniu sercowym, a konkretniej w węźle zatokowym powstają impulsy elektryczne, które pozwalają określić częstotliwość pracy serca. Prąd następnie przechodzi do specjalnych komórek, skąd przesyłany jest do innych części serca. Te zależności wykorzystywane są w badaniu EKG. Rejestruje on bowiem zmiany potencjału elektrycznego, które zachodzą na powierzchni ciała pod wpływem prądu elektrycznego wytwarzanego i rozchodzącego się w sercu.

Już w momencie wykonywania badania, kardiolog może określić szybkość bicia serca, występowanie ewentualnych zaburzeń rytmu, lub przewodzenia, a także określić jego niedokrwienie. Oko specjalisty może dostrzec ponadto, czy impulsy elektryczne pobudzające serce do pracy wychodzą z właściwego miejsca, czyli wspomnianego węzła zatokowego. Analizując kształt linii i częstość załamków, lekarz jest w stanie stwierdzić czy dolegliwości sercowe są spowodowane migotaniem lub częstoskurczem. Są to kluczowe informacje w kontekście przyjmowania leków lub wykonania zabiegu leczniczego.

Elektrokardiografia pozwala także skutecznie określić występowanie prądów w sercu tzw. bloków. Krzywa EKG, odpowiadająca za rejestrowanie pracy serca pozwala dostarczać informacje o budowie tego niezwykłego mięśnia. Dostarcza informacje o tym czy komora serca jest przeciążona, i jeśli tak to, w którym miejscu. Najczęściej jeśli problem dotyczy lewej komory, mamy do czynienia z nadciśnieniem tętniczym. Jeśli natomiast chodzi o prawą, jest to spowodowane najczęściej nadciśnieniem płucnym. EKG jest jednocześnie skutecznym badaniem wrodzonych wad serca, takich jak wada zastawek serca, zapalenie chorób mięśnia sercowego, czy innych wad wrodzonych. Może uratować niejedno życie, dzięki skutecznej diagnostyce niedokrwienia mięśnia sercowego, określenia występowania cech zawału, lub pozostałych po niej blizn. Pozwala skutecznie zobrazować jak duży obszar został zajęty przez niedokrwienie lub martwicę, i którą ścianę obejmuje.