Rehabilitacja ACL

Rehabilitacja ACL po rekonstrukcji to bardzo poważna i długotrwała rehabilitacja. Najnowsze protokoły rehabilitacyjne zakładają działanie już w pierwszej dobie po przebytym zabiegu. Wówczas ciężko kontrolować mięśnie i cały proces napinania. Pomimo bólu i dyskomfortu im wcześniej rozpocznie się rehabilitacja polegająca w początkowej fazie na izometrycznym napinaniu mięśnia czworogłowego i podnoszeniu nogi, tym szybciej odbudowane zostaną mięśnie.

Równocześnie należy postępować z popularnym i skutecznym protokołem RICE, który zakłada odpoczynek, chłodzenie lodem, kompresję i elewacje.

Do najważniejszych czynności zaliczyć można regularne chłodzenie. Pozwala ono znacznie zredukować obrzęk i stan zapalny występujący w okolicach kolana. Zaleca się przykładanie zimnego kompresu, żelu lodowego lub worka z kostkami lodu średnio co godzinę, na okres około 10 minut. Równie ważne jest utrzymywanie wyprostowanej kończyny powyżej linii biodra. Pozwoli to usprawnić krążenie krwi i wspomoże metabolizm komórkowy, odpowiadający za regenerację tkanek. Jednocześnie warto okleić kolano specjalistycznymi plastrami. Elementy fizjoterapii, znany jako kinesiotaping pozwoli zredukować obrzęk i wpłynie pozytywnie na proces regeneracji.

I etap rehabilitacji po ACL

Obejmuje okres od 1 do 4 dnia po rekonstrukcji. Wówczas skupia się przede wszystkim na:

ćwiczeniach izometrycznych, polegających na napinaniu mięśni bez wykonywania ruchu
ćwiczeniach biernych, wykonywanych z fizjoterapeutą
ćwiczeniach wspomagających zgięcie w stawie
ćwiczeniach na szynie CPM, mających na celu poprawę zgięcia ( w początkowym okresie w zakresie 0-45 stopni)
praca manualna fizjoterapeuty, polegająca na mięśniowo-powięziowej mobilizacji blizny

II etap rehabilitacji ACL po rekonstrukcji

Okres między 4, a 14 dniem po zabiegu. Priorytetem są wówczas:

dążenie do wyprostu stawu kolanowego, poprzez mobilizacje rzepki, ćwiczenia grupy kulszowo-goleniowej i rozciąganie pasma biodrowo-piszczelowego
ćwiczenia mięśni pośladkowych i przywodzicieli
adaptacja do treningu propriocepcji, czyli czucia stawu w przestrzeni

III etap rehabilitacji

Przypada na okres od 2 do 6 tygodnia. Obejmuje przede wszystkim:

pracę nad zgięciem, w celu osiągnięcia zakresu na poziomie 90 stopni
izometryczne ćwiczenia na mięsień czworogłowy uda, a także półprzysiady
trening mięśni zginaczy biodra, odwodzicieli i przywodzicieli
jazdę na rowerze stacjonarnym
trening równowagi na niestabilnym podłożu, takim jak piłki bosu czy togu

IV etap rehabilitacji

Rozpoczyna się w 6 tygodniu i trwa, aż do 9. Główne cele w tym okresie to:

osiągnięcie zgięcia na poziomie 120 stopn
powolna adaptacja do ćwiczeń dynamicznych
ćwiczenia ekscentryczne i koncentryczne mięśnia czworogłowego uda, min. siadanie i wstawanie z siadu
jazda na rowerze stacjonarnym o obniżonym siodełku
stepper w niewielkim zakresie ruchu

V etap rehabilitacji po rekonstrukcji ACL

Okres od 9 do 12 tygodnia. Priorytetem w tym okresie są:

ćwiczenia wzmacniające mięśnie kończyny dolnej
osiągnięcie pełnego zgięcia i wyprostu w stawie
włączenie elementów charakterystycznych dla danej dyscypliny sportowej
ćwiczenia z obciążeniem zewnętrznym, takim jak ciężarki czy taśmy oporowe
zwiększenie dynamiki pracy
praca na niestabilnym podłożu

VI etap

Ostatni etap, obejmujący czas od 12 tygodnia, aż do momentu powrotu do pełnej sprawności. Rehabilitacja opiera się przede wszystkim na:

truchcie w terenie
ćwiczeniach siłowych ze wzrastającym oporem
dynamicznych ćwiczeniach danej dyscypliny sportowej
plyometria
hamowanie i dynamiczne starty

Powrót do aktywności sportowej

W przypadku klasycznych rekonstrukcji powrót do uprawiania sportu następuje najczęściej w okresie od 6 do 9 miesiąca. Celem rehabilitacji ACL jest przede wszystkim uzyskanie stabilności stawu kolanowego, przywrócenie siły i koordynacji mięśniowej, a także odzyskanie pełnego zakresu ruchomości Pacjent musi koniecznie spełnić kilka warunków, takich jak:

stabilność stawu
zdolność do wykonywania złożonych ruchów, charakterystycznych dla uprawianej dyscypliny sportu
pełna, bezbolesna ruchomość stawu kolanowego

Profilaktyka urazów więzadła krzyżowego przedniego

Niezależnie od tego czy zostaliśmy dotknięci skręceniem kolana, czy chcemy wyłącznie zabezpieczyć się przed ta groźną kontuzja, warto do swojego treningu wprowadzić elementy profilaktyki. Kluczowym aspektem jest oczywiście siła mięśniowa, głównie mięśni stabilizujących staw kolanowy, czyli grupy kulszowo goleniowej, mięśnia czworogłowego uda i mięśnia pośladkowego. Ważnym aspektem jest także prawidłowa praca mięśni głębokich – mięśnia poprzecznego brzucha, przepony i mięśni dna miednicy. Pomagają one ustabilizować tułów i kręgosłup, pozwalając na skuteczne wykonywanie dynamicznych ruchów, zapobiegając tym samym urazom. Profilaktyka pourazowa obejmuje także ćwiczenia na niestabilnym podłożu i utrzymywanie rotacji w stawie biodrowym.