Przedwczesny wytrysk – najczęstsze powody

Przedwczesny wytrysk jest dość popularnym zaburzeniem seksualnym u mężczyzn. Przypadłość ta dotyka mężczyzn w każdym wieku, jednak ich partnerki też. Dla każdego, kogo spotkało to zaburzenie jest to sprawa wstydliwa. Jednak z biegiem czasu coraz więcej mężczyzn zaczyna o tym rozmawiać i przestaje to być temat tabu.

 

Możliwe przyczyny przedwczesnego wytrysku

 

Przyczyny mogą znajdować się w męskim ciele, są to np.:

– nadpobudliwość nerwu sromowego, kiedy impulsy odczuwane są zbyt intensywnie i zbyt szybko przepływają

– nadwrażliwość żołędzi członka – może być wrodzona lub można ją nabyć przechodząc niektóre infekcje

– słabe napięcie mięśni zwieraczy cewki moczowej

Jednak powyższe powody są tylko niewielkim ułamkiem pośród przyczyn psychicznych. Są to różnego rodzaju lęki np. strach przed niezadowoleniem partnerki, nerwowość lub czasami nawet narcyzm, depresja.

Zdarzają się również przyczyny tzw. somatyczne typu uraz kręgosłupa, infekcja dróg moczowych, niedoczynność tarczycy itd.

Młodzi mężczyźni, dopiero rozpoczynający aktywność seksualną oraz każdy inny po dłuższej przerwie od kontaktów seksualnych nie powinni się absolutnie przejmować przedwczesną ejakulacją. Jest to zupełnie normalne. Wszystko powinno uregulować się po ustabilizowaniu częstotliwości uprawiania seksu.

Może również wystąpić problem związany ze zbyt częstym przeglądaniem historii erotycznych lub opowiadań porno. Spowoduje to zbyt przedwczesny wytrysk jeszcze przed rozpoczęciem współżycia, np na sam widok rozebranej partnerki.

 

Przedwczesna ejakulacja – jak rozwiązać problem?

 

Przeszukiwanie internetu celem znalezienia rozwiązania nie jest najlepszym pomysłem. Internetowe sposoby i inne ćwiczenia mogą wyrządzić krzywdę. Nie powinno się ufać żadnym wymyślonym pomysłom.

Ważne jest jednak, to aby coś z tym zrobić, przedwczesny wytrysk może być powodem depresji. Warto zatem udać się do seksuologa, który zna się na temacie. On jest w stanie określić czy potrzeba leków (w przypadku depresji, nerwicy), czy zastosowania np. maści , która zmiejsza czułość członka.

Powinno się rozważyć możliwość psychoterapii indywidualnej, ale można rozważyć terapię z partnerem. Efekty terapii z partnerem dają lepsze efekty, głównie dzięki wsparciu z jej/jego strony.