Kręcz szyi czyli ból szyi zaraz po przebudzeniu

Kręcz szyi

Jedną z częstych dysfunkcji ruchu jest kręcz szyi. Charakterystyczną cechą kręczu karku jest  przymusowe odchylenie szyi i barku w jednym kierunku. Najczęściej rozpoznawana jest u małych dzieci, jednak coraz częściej pojawia się również u dorosłych, skutecznie utrudniając wykonywanie codziennych obowiązków. Przyczyna powstawania tego schorzenia zależy w dużej mierze od jego pochodzenia, a leczenie opiera się głównie na rehabilitacji.

Czym jest kręcz szyi?

Kręcz szyi to schorzenie, którego istotą jest wada mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego, ograniczająca się do jednej strony ciała. W wyniku tej wady dochodzi do bolesnego przechylenia głowy na bok przy jednoczesnym skręcaniu jej w przeciwną stronę. Konsekwencją takiej pozycji jest wzmożenie napięcia mięśniowego po jednej stronie szyi i osłabienie go po drugiej stronie, z jednoczesnym przykurczem. W zależności od kierunku odchyłu wyróżnia się lewostronny kręcz szyi lub prawostronny kręcz szyi. Z kolei ze względu na przyczynę kręcz szyi można podzielić na przypadki wrodzone i nabyte.

Wrodzony a nabyty kręcz szyi

Główną przyczyną powstania wrodzonego kręczu szyi jest uraz okołoporodowy szyi. Dochodzi do niego w momencie, gdy dziecko przechodzi przez drogi rodne matki.  W wyjątkowych sytuacjach może on być również spowodowany złym ułożeniem główki w łonie matki (kręcz szyi pochodzenia mięśniowego) lub efektem wad rozwojowych w kościach lub w przebiegu choroby Klippela-Geila.

Z kolei nabyty kręcz szyi w większości przypadków jest powikłaniem stanów zapalnych, które obejmowały migdały, węzły chłonne szyi, ropnie pozagardłowe oraz wyrostek sutkowaty. Kręcz szyi często pojawia się w przebiegu dyskopatii i chorób reumatycznych. Do pojawienia się kręczu https://dobry-ortopeda.warszawa.pl szyi przyczyniają się: zła postawa ciała, przepuklina dysku międzykręgowego, uszkodzenie kręgów szyjnych, zaburzenia nerwowe a nawet nowotwory. W większości przypadków jednak przyczyna kręczu karku pozostaje nieznana – wtedy mówimy o idiopatycznym kręczu szyi.

Objawy kręczu szyi

Podstawowym objawem jest przechylenie głowy na bok i skręcenie w stronę przeciwną, ze wzrokiem skierowanym lekko w górę. Dodatkowo towarzyszą mu:

  • uchylenie podbródka w jedną stronę,
  • ból głowy,
  • niemożność normalnego i prawidłowego poruszania głową,
  • ból i sztywność szyi,
  • obrzęk mięśni szyi.

Oko od przykurczonej strony wydaje się mniejsze i mieć nieprawidłowy kształt. Jest to spowodowane tym, że twarz od strony przykurczonej jest mniejsza, kąty uszu i oczu obniżają się, a nos odchyla się. U dzieci w przebiegu kręczu szyi pojawia się także deformacja układu kostnego pod postacią nieprawidłowego zgryzu i odkształcenia czaszki. Zarówno u dorosłych jak i dzieci, kręcz szyjny prowadzi do powstania na tym odcinku kręgosłupa skoliozy.

Diagnostyka kręczu szyi

Jeżeli mamy objawy kręczu szyi należy niezwłocznie udać się do lekarza, który postawi diagnozę na podstawie wywiadu lekarskiego i badań obrazowych, a także zleci odpowiednie leczenie. Oczywiście podstawą wywiadu jest badanie fizykalne, w którym odczuwane jest wzmożone napięcie i ból, ale równie ważne są badania takie jak RTG czy rezonans magnetyczny. Największą specyficzność ma jednak elektromiogram. Jego działanie polega na zmierzeniu aktywności elektrycznej w mięśniach, dzięki czemu można ustalić, które dokładnie partie mięśniowe objęte są urazem.

Kręcz szyi – leczenie

W zależności od przyczyny powstania kręczu szyi (wrodzony lub nabyty), różne są cele leczenia. W przypadku wrodzonego kręczu szyi najważniejsze są ćwiczenia rozciągające mięśnie szyi. Zazwyczaj jest to wystarczające by postawić pacjenta na nogi, jeśli jednak ta forma zawiedzie, można skorygować wadę zabiegiem chirurgicznym. Polega on na podcięciu nerwów lub mięśni.

Z kolei w przypadku kręczu nabytego najważniejsze jest zlikwidowanie przyczyny powstawania objawów. Dodatkowo, w celu złagodzenia objawów stosuje się:

  • masaże
  • ciepłe okłady
  • ćwiczenia rozciągające mięśnie
  • fizykoterapię (np. laseroterapię)
  • aparat usztywniający szyję.

Doskonale w tym wypadku sprawdza się również kinesiotiping, czyli dynamiczne plastrowanie, którego działanie polega na rozluźnieniu jednych mięśni i wzmocnieniu drugich. W ciężkich przypadkach można stosować leki zwiotczające mięśnie oraz leki przeciwbólowe.