Czy zerwałem więzadło krzyżowe przednie?

Uraz więzadła krzyżowego przedniego objawia się najczęściej charakterystycznym trzaskiem, który opisywany jest przez pacjentów w wywiadzie. Równocześnie pojawia się wysięk, niestabilność i ogromny ból. Z biegiem czasu może pojawiać się uczucie uciekania kolana w trakcie chodu, opisywane jako niestabilność. Zdarza się, że zawodnicy zaraz po urazie są w stanie wrócić na boisko. Dzieje się to z powodu braku czucia więzadła krzyżowego przedniego. Dolegliwości bólowe powodowane są najczęściej przez uraz elementów zlokalizowanych wokół więzadła.

Działanie po zerwaniu WKP

W pierwszych godzinach od uraz należy skupić się przede wszystkim na zmniejszeniu objawów stanu zapalnego i możliwym zniwelowaniu opuchlizny. Najlepiej zastosować się do protokołu RICE, czyli:

• Rest (Odpoczynek) – jest to kluczowy element terapii pourazowej. W tym okresie nie można przeciążać stawu, najlepiej unikając jego obciążania.
• Ice (Lód) – lód jest niezbędny w procesie redukcji stanu zapalnego. Stosowanie dwudziestominutowych okładów pozwala złagodzić opuchliznę.
• Compression (Ucisk) – celem kompresji jest ograniczenie odpowiedzi zapalnej, której następstwem jest utrata funkcji kończyny i spowolnienie przepływu krwi.
• Elevation (Elewacja) – ma ona na celu poprawę metabolizmu komórkowego, poprzez przyspieszenie krążenia krwi i zwiększenie odpływu żylnego

Rodzaje rekonstrukcji ACL

Postęp naukowy doprowadził do powstania nowych możliwości operacyjnej rekonstrukcji więzadła krzyżowego. Dzisiaj na świecie wykonuje się ją na kilka sposobów. Do najpopularniejszych zaliczyć możemy:

• Internal Bracing – metoda polegająca na zszyciu pozostałości więzadła, za pomocą specjalnej, wewnątrzstawowej „opaski”. Wykonywana jest ona maksymalnie do 14 dniu po urazie. Pozwala na powrót do aktywności fizycznej już po 12 tygodniach! Dużym atutem tej metody jest zachowanie własnego więzadła krzyżowego, które z czasem uzyskuje odpowiednią wydolność.
• Neoligaments JewelACL – rodzaj rekonstrukcji, wykorzystujący sztuczny implant i ścięgna auto- lub allogeniczne. Innowacyjna metoda pozwala na powrót do sportu po 3 miesiącach od operacji. Z biegiem czasu więzadło adaptuje się do organizmu jako tkanka właściwa, stając się nowym więzadłem krzyżowym. Metoda ta wykorzystuje hybrydowe połączenia pomiędzy żywą tkanką, a sztucznym implantem.
• Przeszczep z więzadła rzepki lub mięśnia półbłoniastego/półścięgnistego – klasyczna metoda rekonstrukcji, która wykorzystuje tkanki własne pacjenta.

Przygotowanie do operacji rekonstrukcji WKP

Po ustąpieniu opuchlizny i dolegliwości bólowych można bez przeszkód zabrać się za bezpośrednie przygotowanie do operacji. Głównym celem jest osiągnięcie pełnej ruchomości stawu kolanowego, czyli pełnego zgięcia i wyprostu. Ułatwi to rehabilitacje pooperacyjną i działania chirurga ortopedy na stole operacyjnym. W okresie przed operacją należy maksymalnie wzmocnić mięśnie odpowiadające bezpośrednio za stabilizację kolana, czyli mięsień trójgłowy łydki, dwugłowy uda, czworogłowy uda i grupę mięśni pośladkowych. Warto włączyć do treningu także ćwiczenia propriocepcji, które pozwalają kontrolować staw w przestrzeni. W tym celu należy wykorzystać wszelkie możliwe elementy niestabilnego podłoża, czyli popularne berety, piłki bosu, piłki togu, systemy podwieszane TRX, batuty i urządzenia, takie jak BioDex. W tym okresie konieczna jest również nauka chodu o kulach, która pozwoli sprawniej poruszać się po zabiegu.